Waterbedden

Midden op de dag zit ik binnen aan de keukentafel, omdat wij hier in Zuid-Spanje ons ritme compleet omgooien. Overdag zijn we in en om het huis met de luiken en de ramen dicht om de warmte buiten te houden. Volgens de locals gaan alleen gekken en toeristen ‘s middags naar het strand. Maar het is niet alleen de hitte, ook de drukte houdt me binnen, iets dat hier eerder nauwelijks een issue was. Maar nu de onrust in de wereld toeneemt laat het ‘waterbedeffect’ zich voelen. Well to do Madrilenen en Barcelonezen blijven liever in eigen land dan in een vliegtuig te stappen of naar het door terrorisme geteisterde Frankrijk te gaan. En ook voor andere vakantiegangers geldt, waar kun je met een veilig gevoel naartoe als je in de zon wilt zitten en niet de hoofdprijs wilt betalen? Precies: Spanje. Met als gevolg dat zelfs hier in ‘ons’ onontdekte Cabo de Gata de parasols ineens twee rijen dik staan.

Waterbedeffect in de juridische markt

Dat ‘waterbedeffect’ kennen we in de juridische markt ook. Stel je voor: je legde je in 2008 helemaal toe op omgevingsrechtelijke vraagstukken rondom projectontwikkeling. Dan had je wel een probleem toen ineens door de crisis de hele vastgoedsector op z’n gat lag. Gemeenten hadden geen enkel probleem meer om vacatures in te vullen want veel van de communicatief en commercieel zwakkere zp-ers vluchtten in een dienstverband. Nu vastgoedprojecten weer te financieren zijn, is de markt aangetrokken en zitten we weer met een tekort aan beschikbare juridisch specialisten.

Andersom zie je het ook. Doordat een aantal grote ondernemingen zichzelf aan het splitsen is, wordt er op dit moment een bovengemiddeld aantal grote IT-contracten opengebroken en gesplitst over meerdere (nieuwe) entiteiten. Die bedrijven huren daar veelal zelfstandige ICT-recht experts voor in. Maar aan de andere kant van de tafel zorgt die splitsing van contracten ook voor extra juridisch werk. Dus ook de leveranciers moeten inhuren, waardoor binnen korte tijd de vraag naar ICT-recht sterk stijgt. Zag je dit aankomen? Dan had je tijdig de Grotius Informaticarecht kunnen doen en er nu de vruchten van kunnen plukken. Een waterbedeffect in de markt heeft impact en is dus zakelijk interessant.

Waterbeddenmarketing door advocaten en consultants

Velen proberen dit effect dan ook commercieel in te zetten. Ik noem dat zelf ‘waterbeddenmarketing’ (zonder hyperlink want ik verzin de term terwijl ik dit schrijf). Dat werkt als volgt: Je schetst de bedreigende, potentieel schadelijk, effecten die bepaalde regelgeving voor de potentiële cliënt gaat hebben. Vervolgens bied je een mooie panklare oplossing in de hoop dat men je inhuurt. Het is van oudsher de ‘strategy of choice’ van menig consultancy- of advocatenkantoor, de hausse aan advocatenuitingen naar aanleiding van de Brexit is er een aardig voorbeeld van.

Sommigen moeten alleen een beetje oppassen als ze waterbeddenmarketing inzetten. In het FD liet Randstad optekenen dat 90% van de zzp’ers onder de nieuwe Wet DBA niet aan het werk kan blijven. In z’n algemeenheid volstrekte nonsens natuurlijk. Lullig genoeg werkt het wel zo dat als deze grote HR-dienstverlener het zegt, iedereen meteen denkt dat het waar is. Het werd in de meeste media dan ook als onomstreden feit gepresenteerd. En als opdrachtgevers dit gaan geloven ontstaat er inderdaad een probleem voor zelfstandigen. Is dat Randstads bedoeling? Weet ik natuurlijk niet, maar je moet hun persberichtje waarschijnlijk wel zien in het licht van de marketing van hun diensten. Voor Randstad zijn zzp’ers lastiger geworden door het verdwijnen van de VAR. Zij hebben liever dat hun klanten uitzendkrachten bestellen. ‘Goh wat jammer als je vaste zzp’er niet meer als zelfstandige ingehuurd kan worden. Maar beste opdrachtgever, maak je geen zorgen. Maak van zzp’ers gewoon werknemers!’ En verdomd, laat dat goeie betrouwbare Randstad daar nu net bij kunnen helpen. Ben benieuwd wie het kritische stukje van Mei Li Vos opgemerkt heeft. Zij signaleerde scherp dat het hier om ‘good old waterbeddenmarketing’ (mijn woorden) gaat.

Anyway, laten we ons niet langer opwinden over halfbakken onderzoeken en marketinggeklets, het is tenslotte komkommertijd. Ik ga nog even genieten van de zomer. Het is half zes hier in Zuid-Spanje. Tijd om naar het strand te gaan!

Vorige
Vorige

‘Ik word ongelukkig als ik steeds hetzelfde trucje moet doen’

Volgende
Volgende

Samenwerkende zzp-juristen verslaan gevestigde bureaus op kwaliteit