In gesprek met - Ewald van der Spek

Ewald van der Spek is advocaat en werkt vrijwel alleen voor opdrachtgevers in de financiële sector zoals Mollie, Finqus (voorheen DSB) en ABN AMRO. Bij ABN AMRO werkt Ewald samen met een aantal andere netwerkcollega’s. We spreken met Ewald onder andere over wat hem met name aanspreekt in deze sector, en hoe hij in het juridische vak gerold is.

Je bent al bijna 20 jaar zelfstandig advocaat en het grootste deel van je opdrachten speelt zich af in de financiële sector. Wat spreekt jou het meeste aan in het werken in deze sector?

Na een Grotius opleiding Financiering & Zekerheden raakte ik op een gegeven moment betrokken bij het faillissement van DSB Bank, wat een waanzinnig leuke en interessante opdracht was. Langlopend ook, want als een van de laatsten doe ik nog steeds af en toe werk voor dit project. 

Binnen de financiële sector heb ik inmiddels wel mijn eigen specialiteit ontwikkeld: de zorgplicht. Dat spreekt mij erg aan omdat je in grote mate zelfstandigheid behoudt in je werk voor verschillende opdrachtgevers, terwijl je tegelijkertijd ook veel samenwerkt en bijvoorbeeld junioren kan begeleiden. Dat is iets wat ik ook leuk vind om erbij te doen.

Je bent onlangs teruggevraagd bij je oude afdeling bij ABN AMRO waar je al 2 jaar gewerkt had. Hoe zorg je ervoor dat je wordt teruggevraagd op een opdracht, heb je daar een gouden tip voor?

Het eerste wat bij me opkomt is ‘door gewoon goed je werk te doen’, maar dat is vanzelfsprekend natuurlijk. Als ik verder nadenk, denk ik dat het ook vaak een optelsom is: je hebt een klik met de opdrachtgever, komt je afspraken goed na, én het resultaat van je werk is goed. En daarnaast moet er dan ook gewoon nog genoeg werk te doen zijn natuurlijk.

Hoe dan ook is het in mijn ogen belangrijk dat je zichtbaar bent voor de opdrachtgever. Dat doe ik bijvoorbeeld door aan het einde van de opdracht te evalueren, als daar gelegenheid toe is. Dat zorgt ervoor dat je als professional groeit, maar vooral ook dat de opdrachtgever ziet dat je je werk serieus neemt.

Wilde je vroeger eigenlijk ook altijd al advocaat worden, of had je andere ambities?

Nee, ik wilde eigenlijk arts worden - maar nadat ik bij mijn zus zag wat de studie geneeskunde en de aansluitende coschappen eigenlijk inhield, besloot ik toch dat het niets voor mij was. Ik twijfelde tussen economie en rechten en heb uiteindelijk toch voor het laatste gekozen. Op die leeftijd doe je ook maar wat. Aan het einde van mijn studie ben ik per toeval de advocatuur ingerold. Dat was eigenlijk op aanraden van mijn scriptiebegeleider.

Intussen sta ik nog steeds ingeschreven als advocaat, met name voor procedures die ik voor verschillende cliënten nog moet voeren. Maar eigenlijk ben ik niet zo van het procederen, omdat het van tevoren moeilijk in te schatten is welke kant het op zal gaan. Ik kom liever al eerder tot een constructieve oplossing met beide partijen.