‘Ik blijf het moeilijk vinden om nee te zeggen tegen opddrachten’

Naam: Marieke Waanders (39), bedrijfsjurist, specialist leasing

Huidige opdrachtgever: ING

Even sloeg de paniek toe bij Marieke Waanders. Ze had net, geheel overtuigd, ontslag genomen, maar hoe kwam ze aan opdrachten? Het kwam goed en ze interimt al vijf jaar full-time. Hoe doet ze dat?

De stap nemen

‘Ik was in vaste dient bij ING Lease en ging er 6 maanden uit voor een sabbatical. Daarna kon ik weer terugkomen en dat deed ik met het idee het helemaal anders te gaan doen, maar dat bleek niet zo makkelijk te zijn. Ik vind nee zeggen moeilijk. Als het werk af moest, zat ik er weer om 10 uur ’s avonds, dat was er in de advocatuur, ik begon bij AKD, ook zo ingeramd. Collega’s die uit het bedrijfsleven kwamen (en niet uit de advocatuur) gingen ondanks de drukte wel op een normale tijd naar huis. Na mijn sabbatical wilde ik dat voor mezelf veranderen, maar toen dat niet goed lukte heb ik alsnog ontslag genomen. Ik werd direct weer ingehuurd door mijn voormalige baas, kon mezelf als het ware vervangen, tot ze een nieuwe collega hadden. Een mooie bijkomstigheid: omdat ik toen al mijn uren declareerde, keken ze een stuk kritischer naar de hoeveelheid werk die ik kreeg.’

Businessplan

‘Na het afronden van mijn eerste opdracht ben ik echt weggegaan. Dat was wel even paniek. Wat ging ik nu doen? Ik heb een maand thuisgezeten en me ingeschreven bij interim-bureaus. Al snel werd ik gebeld voor een opdracht bij De Lage Landen, een concurrent van ING Lease. Sindsdien heb ik meestal gelijk een nieuwe opdracht als de andere klaar is. Het begint vaak met vervanging van een zwangerschapsverlof, en dat loopt regelmatig langer door. Ik heb geen vastomlijnd plan voor mijn onderneming, maar in mijn businessplan staat dat ik 8 maanden wil werken en de rest vakantie neem. Dat laatste lukt niet zo goed. Ik blijf het moeilijk vinden om nee te zeggen tegen opdrachten. Die paniek van die eerste maand zonder klus voel ik toch nog iedere keer als een opdracht afloopt weer een beetje. Toch is het redelijk gelukt om op mijn ‘ik-tijd’ te letten. Ik deed leuke lange opdrachten en wat kleine door elkaar.’

Investeren in mezelf

‘In 2015 heb ik geïnvesteerd in mezelf door de Grotius-opleiding Nationaal en Internationaal Contracteren te doen, omdat ik breder inzetbaar wil zijn dan alleen in de financiële wereld. Omdat je dan maandelijks huiswerkopdrachten moet inleveren, kon ik niet lang op vakantie. Sinds juni vorig jaar ben ik dan ook non-stop bezig met een opdracht. Deze klus loopt dit jaar af, maar ik ben ook alweer begonnen aan een nieuwe opdracht bij een start-up, een leasebedrijf in equipment. Het liefst zou ik vaker kortere opdrachten doen, deels vanuit huis. Bij langere opdrachten ga je onherroepelijk toch bij het meubilair horen. Ik vind het juist leuk om juridisch inhoudelijk bezig te zijn en me niet met de politiek en de strategie te hoeven bemoeien. Met de Wet DBA is het sowieso spannend of het interim-werk wel toekomst heeft. Ook daarom zit ik te denken aan kortere, concretere opdrachten.’

Netwerk inschakelen voor opdrachtgevers

‘Ik heb best een groot eigen netwerk, en als ik voor een opdracht wordt benaderd die ik zelf niet kan doen, kijk ik daar in eerste instantie naar. Ik heb ook twee collega’s via Ondernemende Juristen aan opdrachten geholpen, het OJ netwerk is groter en relevanter. Het is een kwestie van een telefoontje, ik krijg een aantal cv’s die ik doorneem. Je hebt zelf wel gevoel bij wat een opdrachtgever zoekt. Ik doe dan een voorstel bij de opdrachtgever. Diezelfde mensen kunnen ze misschien ook via andere bureaus binnen halen, maar werving via-via werkt voor de bedrijven ook goed. Ze vinden het prettig om zelf te kunnen onderhandelen met de zzp’er. Ik vertel er wel altijd bij dat ik diegene niet persoonlijk ken en dat er ook een financieel voordeel voor mij aan zit als ze het via het netwerk spelen. Er zijn twee grote opdrachtgevers waar ik regelmatig voor werk. Als ik nee durf te zeggen, is bemiddeling via Ondernemende Juristen de ideale manier om dat te doen, want zo kom ik met een alternatief. Zij zijn geholpen en ik voel me iets minder schuldig.’